Sterren zijn vonken, ontstaan uit het vuur tussen geliefden
Een houtvuur brandt op aarde in de schemering
en werpt haar stralen op gelieven die minnekozen
terwijl zij zich ook van binnenuit verwarmd weten
en zich koesterend in elkanders armen verpozen.
Het hout is vers en jong gelijk der liefde zelve
zodat rook en vonken ontsnappen in knetteringen,
in vreugde dansen zij boven het ritme der vlammen;
een ode aan de warm aangelichte jongelingen.
Dan knettert het vuur een eerste liefdeslied
een vonkenregen stijgt hemelwaarts, gloeiend zacht,
twee vonken, voor beide jonge mensen één
ontsnappen langzaam aan de macht der zwaartekracht.
Ze dwarrelen langzaam hoger en hoger
om zich te vestigen aan het ongrijpbaar firmament
hoog boven het oppervlak der aarde
samen kijken ze naar de blauwe bol, knipogend
De sterren die stralen aan de nacht'lijke hemel
zijn vonken der liefde, hun helder stralend licht
op aarde ontsprongen in de liefdesvuren
emoties ontladend als een bliksemschicht.
De sterren die stralen aan de nacht'lijke hemel
zijn vonken der liefde, hun helder stralend licht
op aarde ontsprongen in de liefdesvuren
emoties ontladend als een bliksemschicht.