Track 13 – Winterbloem

Te laat bloeien is verspilde zomer

Een bloem, die in late herfst
haar hart laat open gaan,
bladeren rusteloos ontvouwt
om in zonneschijn te staan…

Ze draalt begerig in ’t licht;
de krullen in de bladen dansen,
een zwoele bries die driest
speelt met laatste kansen.

Spreidt haar vingers uit
zo voor de kille winternacht
maar de zon heeft niet de kracht
te stralen boven kaarsen uit.

Tocht beroert het teder hart
dat stralend wezen wilde,
maar de zon kon haar niet zien;
neeg haar kopje neer en rilde.

De sneeuw laat zich al ruiken,
en de winter meldt zich aan,
een grijze wolk in diepe lucht
laat de kelk aan zich voorbij gaan.

Een bloem, die in late herfst
haar hart laat open gaan,
bladeren rusteloos ontvouwt
om in zonneschijn te staan…

Tocht beroert het teder hart
dat stralend wezen wilde,
maar de zon kon haar niet zien;
neeg haar kopje neer en rilde.

De sneeuw laat zich al ruiken,
en de winter meldt zich aan,
een grijze wolk in diepe lucht
laat de kelk aan zich voorbij gaan.